Diagnostyka zaćmy. Na czym polega? Jak rozpoznać zaćmę?

Wraz z wiekiem u wielu ludzi zaczynają pojawiać się dolegliwości związane z przepracowaniem organizmu. Około 50. roku życia warto skupić się na wzmożonej profilaktyce zdrowia, aby ułatwić lekarzom diagnostykę różnego rodzaju schorzeń na wczesnym etapie ich rozwoju np. zaćmy, co znacznie zwiększa szansę na 100%-owe wyleczenie. Jedną z nich jest diagnostyka zaćmy.

Jedną z dziedzin medycyny, o której nie można zapominać udając się na kontrolne badania do lekarza jest oczywiście okulistyka. Wiele osób powyżej 50-tego roku życia zaczyna skarżyć się na pogorszenie wzroku. Czasami oczywiście jest to po prostu początek „starczej krótkowzroczności”, ale często zaburzenia ostrego widzenia są lekceważone przez pacjentów, a jest to pierwszy objaw zaćmy.

Kiedy diagnostyka zaćmy jest potrzebna?

Jeśli masz problemy ze wzrokiem i zauważasz, że co jakiś czas potrzebujesz coraz to silniejszych szkieł korekcyjnych w okularach, to jest to pierwszy syndrom alarmujący, iż może dziać się coś złego z Twoją soczewką. Zaćma to nic innego jak najczęstsza choroba narządu wzroku powodująca zmętnienie soczewki. Proces ten prowadzi do zaburzenia przedostawania się promieni słonecznych na siatkówkę znajdującą się we wnętrzu oka. Wskutek tego zaburzenia uniemożliwione jest ostre widzenie. Zlekceważenie objawów zaćmy może doprowadzić nawet do całkowitej utraty wzroku. Warto pamiętać, że stosunkowo szybko zdiagnozowana zaćma jest 100%-owo wyleczalna.

Na czym polega diagnostyka zaćmy?

Zaćmę można rozpoznać podczas podstawowego badania okulistycznego. Podczas wizyty u okulisty naprawdę nie ma się czego obawiać. Lekarz specjalista za pomocą specjalnego wziernika okulistycznego przeanalizuje stan soczewki i skontroluje dno oka, a także przeprowadzi wywiad lekarski. Całość procesu diagnostycznego jest całkowicie nieinwazyjna i może się jedynie wiązać z wpuszczeniem kropel do oczu. Zaćma nie jest także najłatwiejszą chorobą do zdiagnozowania, ponieważ nie wiąże się z innymi charakterystycznymi objawami oprócz pogorszenia ostrości wzroku, dlatego warto pamiętać o częstych wizytach kontrolnych.

Jak rozpoznać zaćmę?

Samodzielne rozpoznanie zaćmy jest możliwe. Można zrobić sobie tzw. test zaćmy i sprawdzić, czy mamy poniższe dolegliwości w oku. U niektórych pacjentów może pojawiać się narastająca krótkowzroczność– spowodowane jest to stwardnieniem jądra soczewki, co powoduje zwiększenie siły refrakcji. Czasem pacjenci mogą widzieć podwojenie. Chorzy skarżą się również na zjawisko rozszczepiania światła wokół jego źródeł i trudności z prowadzeniem samochodu nocą. W miarę zażółcania się jądra soczewki obrazy wydają się bardziej żółte lub bardziej brązowe, a rozróżnianie kolorów sprawia trudności. Do pozostałych objawów należą: trudności z dobraniem odpowiednich okularów, przymglone widzenie, zaburzenia widzenia kolorów, przeszkadzające jasne światło oraz problem z oceną odległości i poruszaniem się.

Wszystkie powyższe dolegliwości stwierdzają, że zaćma może być w zaawansowanym stadium chorobowym. Jak sobie z tym poradzić? Należy postawić na leczenie zaćmy za pomocą operacji nazywanej fakoemulsyfikacją.

Na czym polega leczenie zaćmy?

Leczenie zaćmy polega na niczym innym, jak poddaniu się łatwemu, bezbolesnemu zabiegowi, który wykonywany jest przez chirurga. Pacjent znieczulany jest tylko i wyłącznie miejscowo. Jest to niezwykle bezpieczne dla organizmu szczególnie u osób starszych. Następnie lekarz wprowadza narzędzia chirurgiczne, które za pomocą ultradźwięków rozbijają zmętniałą soczewkę oka, a na jej miejsce jest wprowadzona zupełnie nowa soczewka wewnątrzgałkowa. Zabieg trwa około 20 minut i jest nieodczuwalny dla pacjenta. Dlaczego operację nazywamy „leczeniem zaćmy”? Ponieważ jest to proces. Operacja jest istotna, jednak to jak pacjent będzie widział finalnie zależy w dużej mierze od niego. Po operacji zaćmy musi stosować się do zaleceń lekarza, które wyraźnie mówią o regularnym stosowaniu kropli pooperacyjnych oraz nie podnoszeniu i nie schlaniu się przez okres do dwóch miesięcy.

Czy każdą zaćmę można wyleczyć?

Nasi pacjenci nie używają określenia „operacja zaćmy” tylko „leczenie zaćmy. Tak, jak wyżej wspomnieliśmy jest to proces, który zależy od chirurga operującego oraz od samego pacjenta. Niestety, nie każda zaćma kwalifikuje się do operacji. Zaćma, czyli zmętnienie soczewki to naturalny objaw starzenia oka. Najczęściej dotyczy osób powyżej 60 roku życia, a im jesteśmy starsi tym prawdopodobieństwo jej wystąpienia jest większe. Pacjenci, u których stwierdzono ostrość większą niż 0,6 nie mogę przystąpić do operacji z refundacją na Narodowy Fundusz Zdrowia. Kolejnym przykładem jest zaćma wtórna, która powstaje w oku, które wcześniej było operowane z powodu zaćmy starczej, wikłającej, wrodzonej i miało usunięto soczewkę własną z pozostawieniem torebki tylnej.

Niestety, ale nie istnieje żaden sposób, aby wyleczyć zaćmę za pomocą środków farmakologicznych. Krople do oczu mogą jedynie spowolnić proces rozwoju choroby i odsunąć w czasie konieczność przeprowadzenia zabiegu operacyjnego. Operacyjne usunięcie zmętniałej soczewki i umieszczenie na jej miejscu nowej, to aktualnie jedyne skuteczne formy leczenia tej choroby. Jest to zabieg kompletnie nieinwazyjny i całkowicie bezpieczny. W rzadkich przypadkach jedyne jego komplikacje, to zakażenie pooperacyjne. Wiąże się to z przyjmowaniem antybiotyków w formie kropli do oczu.

Przeczytaj więcej na temat zaćmy:

Leczenie zaćmy
Jak zmieniało się leczenie zaćmy
Jak powstaje zaćma
Czynniki ryzyka i powstawanie zaćmy
Na czym polega operacyjne leczenie zaćmy
Dlaczego warto pojechać do Czech na operację zaćmy
Operacja zaćmy w Czechach
Operacja zaćmy
Diagnozowanie zaćmy
Objawy zaćmy
Widzenie po operacji zaćmy
Leczenie zaćmy ziołami
Jak się przygotować do operacji zaćmy
Laserowe usuwanie zaćmy
Jak widzi człowiek z zaćmą
Zaćma a jaskra